ประวัติ คุจิกิ เบียคุยะ

ลักษณะ/อุปนิสัย

กฏเกณฑที่สถิตอยู่ในแววตา
เบียคุยะ เป็นชายร่างสูง สง่างาม ที่หัวมีปิ่นปักผมของขุนนางชั้นสูง เขาเป็นคนเงียบครึม มักจะไม่ค่อยพูด เคร่งครัดในกฏระเบียบ ไม่ชอบแสดงความรู้สึกทางสีหน้า และที่สำคัญคือมักจะเย็นชากับคนรอบข้างเสมอ จนบางคนออกปากเรียกเขาว่า"เจ้าชายน้ำแข็ง" แต่แท้จริงแล้วเขาเองก็ถือได้ว่าเป็นคนที่รักษาสัจจะอย่างแท้จริงคนหนึ่ง เขาเป็นคนที่มักจะจริงจังต่อการทำงานในหน้าที่และยึดทุกอย่างให้เป็นไปตามกฎ ที่มีอยู่ ตอนเด็กๆนั้นคนละเรื่อง เพราะกำลังเป็นเด็กหนุ่มร่าเริงสดใส ชอบการฝึกดาบอยู่ที่คฤหาสน์คุจิกิ และชอบทะเลาะกับโยรุอิจิซึ่งตอนนั้นเป็นหัวหน้าหน่วย2เพราะเธอชอบแย่งเชือก มัดผมของเบียคุยะจากนั้นก็ใช้ก้าวพริบตาหนีหายไป

ประวัติ

คุจิกิ เบียคุยะ เป็นหัวหน้าตระกูล "คุจิกิ" 1 ใน 4 ตระกูลขุนนางชั้นสูงสุด และว่ากันว่าเบียคุยะนั้นมีฝีมือเก่งกาจที่สุดในประวัติศาสตร์ตระกูลคุจิกิ อันยาวนาน เขาเป็นพี่ชายบุญธรรมลูเคีย และเป็นหัวหน้าหน่วย 6 ของ "13 หน่วยพิทักษ์" ซึ่งเขาได้รับลูเคียมาเป็นน้องสาวบุญธรรม เนื่องจากคำสัญญาของเขากับ "ฮิซานะ" ซึ่งเป็นพี่สาวที่แท้จริงของลูเคียและเป็นภรรยาของเขาซึ่งขอให้น้องสาวของตน เรียกเบียคุยะว่าพี่(สรุปง่ายๆก็คือลูเคียเป็นน้องสะใภ้ของเบียคุยะ) ซึ่งนั่นก็ทำให้เขาต้องแหกกฎของตระกูล เขาจึงสาบานต่อหน้าสุสานของพ่อแม่ว่าจะไม่ทำผิดกฎอีกเป็นครั้งที่สอง และปิดเรื่องนี้เป็นความลับตลอดมา

• วันเกิด / 31 มกราคม
• ส่วนสูง / 180 เซนติเมตร
• น้ำหนัก / 64 กิโลกรัม
• ดาบฟันวิญญาณ / เซ็มบงซากุระ
• คำปลดปล่อย / จงโปรยปราย เซ็มบงซากุระ
• บังไค / เซ็มบงซากุระ คาเงโยชิ (เงาหาญซากุระพันกลีบ)
• ความชอบส่วนตัว / เดินเล่นชมจันทร์
• ความถนัดส่วนตัว / การคัดอักษร
• อาหาร / อาหารที่ชอบ - อาหารเผ็ด
• อาหารที่ไม่ชอบ - อาหารหวาน
• การพักผ่อนสบายๆในวันหยุด / เข้าร่วมวาระประชุมของสี่ตระกูลขุนนาง หรือคัดอักษรเพื่อทำใจให้สงบ

ข้อมูลของหน่วย 6

สัญลักษณ์ของหน่วยคือ ดอกสึบากิหรือดอกคาเมลเลีย ความหมายคือ อุดมคติอันสูงส่ง
ซึ่งความหมายนี้ อธิบายลักษณะนิสัยของทั้งหัวหน้าและรองหัวหน้าหน่วยได้อย่างชัดเจนยิ่ง เป็นหน่วยที่มีระเบียบวินัยและถือเป็นหน่วยที่แข็งแกร่งมากหน่วยหนึ่ง แต่ในอีกด้านหนึ่ง ก็เป็นหน่วยที่สงบเรียบร้อยและเยือกเย็นตามนิสัยของหัวหน้า เพราะเบียคุยะชื่นชอบกิจกรรมที่ทำให้ใจสงบสุขุม ไม่เว้นแม้แต่การเดินชมจันทร์

บทบาท

ภาคโซลโซไซตี้

เขาปรากฏตัวครั้งแรกพร้อมกับรองหัวหน้าหน่วย 6 "อาบาราอิ เร็นจิ"จาก คำสั่งปลอมของ "วังกลาง 46 ห้อง" ให้ไปจับตัวลูเคียกลับมาจากโลกมนุษย์ และเบียคุยะนั้นยังเป็นผู้ตัด"โซ่กรรม"ของอิจิโกะ จนอิจิโกะสูญเสียพลังของยมทูตที่ได้มาจากลูเคียไป
หลังจากนั้นเบียคุยะก็ไม่ได้สนใจที่จะช่วยเหลือลูเคีย นั่นเพราะเขาเองได้สาบานแล้วว่าจะไม่แหกกฎอีก ทำให้อยู่ในฐานะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก และเขาก็ได้ต่อสู้กับเร็นจิที่ต้องการช่วยลูเคียและเอาชนะได้
ในตอนท้ายของภาคโซลโซไซตี้ เขาได้เข้าต่อสู้กับอิจิโกะและได้ใช้พลังและความสามารถทั้งหมดเท่าที่มีใน การต่อสู้ จนในที่สุดเขาก็ยอมและจากไปทั้งที่ยังไม่รู้ผล แต่ในตอนที่ลูเคียกำลังจะโดน"อิจิมารุ งิน"จัดการ เขาก็เอาตัวเองมารับการโจมตีแทน และหลังจากนั้นเขาก็บอกความจริงทั้งหมดเกี่ยวกับพี่สาวของลูเคีย เขาได้พักรักษาตัวเองอยู่ที่โซลโซไซตี้

ภาคเบาท์

เบียคุยะได้ประจำอยู่ที่โซลโซไซตี้ และเมื่อเหล่าเบาท์ได้บุกมาถึงเซย์เรย์เทย์ เขาก็ได้เข้าต่อสู้กับคาริยะ จินหัว หน้าของเหล่าเบาท์ จนถึงขั้นที่เบียคุยะต้องปลดปล่อยสวัสดิกะ แต่อิจิโกะก็เข้ามาช่วยด้วยเสียก่อน ทำให้การต่อสู้จบลงโดยไม่รู้ผลแพ้ชนะ และในช่วงสุดท้ายของภาค เบียคุยะได้เข้าขัดขวางการส่งพลังเพื่อจุดระเบิดพลังวิญญาณ ของคาริยะในระหว่างการต่อสู้กับอิจิโกะร่วมกับโยรุอิจิ และเฝ้ามองการต่อสู้ของทั้งคู่อยู่จนจบ

ภาคอารันคาร์

เบียคุยะไม่ค่อยมีบทมานัก นอกจากการปรากฏตัวในการประชุมในช่วงแรกและการมารับเหล่ายมทูตกลับไปยังโซลโซไซตี้ในช่วงหลัง

ภาคฮูเอโก้มุนโด้

เบียคุยะได้ช่วยเหลือเร็นจิกับลูเคียให้เข้ามาในฮูเอโก้มุนโด้ เพื่อช่วยเหลือพวกอิจิโกะในการต่อสู้เพื่อช่วยเหลือโอริฮิเมะ
นอกจากนั้นยังมาช่วยเหลือลูเคียจากการกวาดล้างของเอสปาด้า หมายเลข 7 ที่ชื่อว่า "โซมารี เลอรูซ์" เบียคุยะใช้เซ็มบ้งซากุระจัดการกับโซมาลีได้เป็นผลสำเร็จ และตามซาราคิ เคมปาจิไปหาอิจิโกะหลังจากที่อิจิโกะสู้กับอุลคิโอร่าเสร็จแล้วและกำลังปะทะ กับเอสปาด้าลำดับ10(หรือ0)ยามี่ ริยัลโก้ หลังจากปล่อยให้ซาราคิสู้กับยามี่ ก็พูดเตือนสติอิจิโกะให้รีบกลับไปยังโลกมนุษย์ด้วยความช่วยเหลือของคุโรซึจิ มายูริที่วิเคราะห์และเปิดการ์กันต้าที่ฮูเอโก้มุนโด้สำเร็จ จากนั้นเบียคุยะก็นั่งดูการต่อสูของซาราคิกับคุโรซึจิและเนมอย่างเงียบๆ

ดาบฟันวิญญาณ

ขั้นต้น (ชิไค)

• ชื่อ : เซ็มบ้งซากุระ (ญี่ปุ่น: 千本桜 Senbonzakura ซากุระพันดอก ^?)
• คำปลดปล่อย : "จงโปรยปราย" (ญี่ปุ่น: 散れ chire ^?)
• ลักษณะ : เป็นดาบเหมือนเดิม
• รูปร่างที่แท้จริง : เป็นผู้ชายร่างสูง ใส่ชุดญี่ปุ่นโบราณ นิสัยเยือกเย็น เงียบขรึม ใส่หน้ากากรูปยักษ์ มีนิสัยเสียคือ ชอบหลอกใช้และโยนความผิดให้คนอื่น ใจร้อน ความอดทนต่ำเหมือนนิสัยของ คุจิกิ เบียคุยะ ตอนเด็ก (อาจจะเป็นเพราะดาบฟันวิญญาณแสดงตัวตนของเจ้าของดังที่ เคียวราคุ กล่าวไว้)
• ความสามารถ : ตัวคมดาบจะกลายสภาพเป็นกลีบเล็กๆจำนวนนับพันกระจายออกคล้ายกลีบดอกซากุระ ซึ่งจะพุ่งเข้าเฉือนร่างของคู่ต่อสู้อย่างรวดเร็วและรุนแรง และสามารถใช้ในการตั้งรับได้อีกด้วย สามารถกันได้ทุกอย่าง และใช้ตัดผม

ขั้นปลดปล่อยสวัสดิกะ (บังไค)

• ชื่อ : เซ็มบงซากุระคาเงโยชิ (ญี่ปุ่น: 千本桜景厳 เงาหาญซากุระพันดอก ^?)
• ลักษณะ : เป็นดาบเหมือนเดิม
• ความสามารถ : ซึ่งตัวคมดาบทั้งหมดจะแตกออกเป็นกลีบซากุระจำนวนนับไม่ถ้วน และจะเข้าโจมตีคู่ต่อสู้ด้วยความเร็วสูงมากราวกับพายุ และถ้าใช้วิธีควบคุมด้วยมือ ความเร็วก็จะเพิ่มขึ้น2เท่า

• รูปแบบที่ 1 เซ็มบงซากุระคาเงโยชิ (เงาหาญซากุระพันกลีบ)

เบียคุยะจะปล่อยดาบจมลงดิน และผุดขึ้นมาเป็นคมดาบยักษ์จำนวนนับไม่ถ้วยเรียงเป็นแถวยาวจนลับสายตา ซึ่งตัวคมดาบทั้งหมดจะแตกออกเป็นกลีบซากุระจำนวนนับไม่ถ้วน และจะเข้าโจมตีคู่ต่อสู้ด้วยความเร็วสูงมากราวกับพายุ และถ้าใช้วิธีควบคุมด้วยมือ ความเร็วก็จะเพิ่มขึ้น2เท่า

• รูปแบบที่ 2 เซ็นเคย์ (เงาพิฆาต)

ตัวกลีบคมดาบจะรวมกันกลายเป็นดาบเล็กๆนับร้อยล้อมรอบสถานที่ต่อสู้ ซึ่งเบียคุยะสามารถควบคุมให้ดาบพุ่งเข้ามาหาตัวเองหรือคู่ต่อสู้ได้ตามต้อง การ เป็นการโจมตีที่จะปิดช่องทางหนีของศัตรู และจะเน้นการโจมตีเพียงอย่างเดียว

• รูปแบบที่ 3 ชูเคย์ (เงาสุดท้าย) ฮาคุเทย์เค็น (ญี่ปุ่น: 白帝剣 ดาบจักรพรรดิขาว ^?)

กลีบคมดาบทั้งหมดจะมารวมกันเป็นดาบเดียว ซึ่งจะมีสีขาวส่องประกาย และจะมีแสงเป็นรูปปีกแตกออกสองข้าง เป็นการโจมตีขั้นสุดท้ายของเซ้มบงซากุระคาเงโยชิ

• รูปแบบที่ 4 โกเคย์ (วงล้อมพิฆาต)

กลีบเซ็มบงซากุระจะล้อมรอบศัตรูและจะโจมตีพร้อมกันและไม่เคยมีใครรอด (ยกเว้นอิจิโกะแต่ก็เกือบตาย) ปรากฏอีกครั้งเมื่อเริ่มการต่อสู้กับเอสปาดาหมายเลย 7 โซมารี เลอรูส์

หมายเหตุ เบียคุยะมีวิถีมารขั้นสูงที่ถนัดที่สุดคือ วิธีผนึกที่ 81 ดันคู(สะบั้นมิติ) อ้างอิงจาก หนังสือbleachเทพมรณะเล่ม34 หน้า141 ช่องที่1และช่องที่2

ลับสุดยอด

• คฤหาสน์คุจิกินั้นมีอาณาเขตกว้างขวางมาก ถึงขนาดที่มีแม่น้ำไหลผ่านถึงหน้าห้องของเบียคุยะเลยทีเดียว และเมื่อเข้ามาในคฤหาสน์ก็จะพบกับบึงแห่งหนึ่งซึ่งในนั้นจะมีปลาโค่ยที่ เลี้ยงกันมารุ่นต่อรุ่นอยู่ เป็นปลาโค่ยที่แปลกประหลาดเพราะมีขนาดใหญ่กว่าปกติร่วมสามเท่า และยังมีเกล็ดเป็นประกายสีทองอีกด้วย แต่พักหลังนี้จำนวนของมันกลับลดลงไปเรื่อยๆ จากเดิมที่มีอยู่สิบตัวกลับเหลือเพียงสี่ตัว แต่ก็มีข่าวลือมาจากข้ารับใช้ของตระกูลคุจิกิว่า ตอนกลางดึกนั้น ยาจิรุ จะแอบเข้ามาจับปลาโค่ยไปเพื่อเอาไปเป็นของเยี่ยมอุคิทาเกะ แล้วเอาปลาโค่ยไปปล่อยในวังฤดูฝนของอุคิทาเกะ “พักหลังๆนี้มีปลาโค่ยตัวใหญ่เพิ่มมาเยอะเลย!” อุคิทาเกะให้การอย่างอารมณ์ดี

• เบียคุยะ ในวัยเด็กนั้น สดใสร่าเริง เป็นเด็กที่มีสมองอันชาญฉลาด เรียกได้ว่าอัจฉริยะ เขาเรียนรู้เรื่องราวต่างๆได้เร็ว แม้กระทั่งการใช้ก้าวพริบตายังสามารถพัฒนาได้เป็นอย่างดีในช่วงวัยเด็ก มีอารมณ์ที่ร้อนและวู่วามเช่นเดียวกับเด็กทั่วๆไป

• เบียคุยะสามารถปล่อยมุขที่ทำให้ทุกคนตกใจได้เช่นเอาเซ็มบงซากุระตัดผม(!!?)

• ดาบฟันวิญญาณของเบียคุยะสามารถชิไคด้วยตัวเองได้แม้ไม่อยู่ในมือเจ้านาย หากเบียคุยะตกอยู่ในสภาวะอันตรายในสถานการณ์ที่ดาบพลัดหลุดจากมือ